بعد از جدایی وریا از فولاد، خیلی سریع خبر رسید که چندین تیم لیگ برتری برای انعقاد قرارداد تازه با او به صف شده‌اند. تراکتور، جدی‌ترین مشتری کاپیتان سابق استقلال بود و کار به جایی رسید که حتی یکی، دو رسانه خبر از پیوستن وریا به این تیم پرهوادار را دادند؛ ولی طولی نکشید که این خبر تکذیب شد. پیکان و نفت مسجدسلیمان هم دیگر تیم‌هایی بودند که از آنها به‌عنوان مشتریان وریا نام برده شد؛ ولی پنجره نقل و انتقالات زمستانی بسته شد و خبری از رفتن وریا به تیم جدید نشد. اینجا دوباره همان بحث قدیمی به راه افتاد که تیم‌های لیگ برتری نمی‌توانند با وریا قرارداد امضا کنند. چنین موردی کار را به جایی رساند که در 48 ساعت اخیر شایعه عجیب خداحافظی ناگهانی وریا از دنیای فوتبال آن‌هم در 35‌سالگی به گوش رسید. موضوعی که در عین غیرمنتظره‌بودن، برای بسیاری باورپذیر بود. اگرچه هنوز 24 ساعت از این خبر نگذشته بود که تعدادی از نزدیکان وریا غفوری ماجرای خداحافظی‌اش را کذب دانسته و خبر دادند که او می‌خواهد همچنان به بازی‌کردن در فوتبال ایران ادامه دهد.

حالا و با توجه به داستان اخیر، باید به معمایی که درباره وریا غفوری شکل گرفته، نگاهی نافذتر کرد تا مشخص شود کدام موضوع باعث شده وریا غفوری در فوتبال برتر ایران بدون تیم بماند: مسائل سیاسی یا مشکلات فنی؟ در سریع‌ترین ارزیابی می‌توان به این نتیجه رسید که هر دو موضوع درست است. وریا غفوری یکی از چهره‌های تأثیرگذار فضای مجازی است و به غیر از بازیکن فوتبال، کاراکتری اجتماعی هم به خود گرفته که اتفاقا تأثیرگذار است. او از مدت‌ها قبل در تیم مردم بازی کرده و همواره بر سر مسائل و موضوعات مختلف اجتماعی و سیاسی از مسئولان انتقاد داشته و خواستار بهبود شرایط مردم شده است. دراین‌بین بدیهی است که تیم‌هایی که مستقیما زیر نظر دولت اداره می‌شوند یا تیم‌های صنعتی که بخش زیادی از هزینه‌های‌شان را از دولت دریافت می‌کنند، تمایلی برای همکاری با وریا غفوری نداشته باشند. این موضوع الزاما ارتباطی با دستور از بالا ندارد. همین حالا هستند مدیرانی که حوصله دردسر را ندارند و نمی‌خواهند به خاطر داشتن وریا، پاسخ‌گوی فعالیت‌های غیرفوتبالی‌اش باشند. البته بخش دوم این ماجرا هم مربوط به حضور او در تیم‌های پرطرفدار است که باز هم ظاهرا فضایی شکل گرفته که راه ورود او به این تیم‌ها بسته شود. واقعا نمی‌توان به طور قطع و یقین نظر داد که دستوری برای منع همکاری با وریا به دلیل فعالیت‌های سیاسی این بازیکن وجود دارد؛ ولی شواهد و قرائن نشان می‌دهد که مدیران زیادی از بستن قرارداد با این بازیکن به دلیل مسائلی که در بالا گفته شد، طفره می‌روند.

وریا هنوز شانس بازی‌کردن در ادامه بازی‌های لیگ را دارد. او به طور رسمی قراردادش را با فولاد فسخ کرده و حالا به‌عنوان بازیکن آزاد می‌تواند به هر تیمی که این بازیکن را بخواهد، برود. بسیاری از تیم‌ها هم که حداقل یک جای خالی در ترکیب دارند و می‌توانند در صورت نیاز، وریا را به‌عنوان بازیکن آزاد جذب کنند. اینجا همان موضوعی است که باید به بند دوم یعنی بُعد فنی وریا غفوری رجوع کرد. آیا وریا آن‌قدر بازیکن خوبی است که تیمی از لیگ برتر ریسک کند و جای خالی موجود را با چنین بازیکنی پر کند؟ پاسخش دشوار است. شاید اگر وریا در پست مهاجم بازی می‌کرد، راحت‌تر می‌توانست تیم جدیدی پیدا کند؛ ولی در چنین شرایطی پرکردن یک جای خالی با یک مدافع راست که دست بر قضا در نیم‌فصل نخست آمار چندان خوبی هم ندارد، ریسک خاص خودش را دارد. البته این موارد به آن معنی نیست که وریا غفوری مشتری ندارد یا بدون تیم می‌ماند. شاید اگر همان گمانه‌زنی‌های بخش اول نبود، او تیم بعدی‌اش را انتخاب کرده بود. ضمن اینکه شاید درست در همین روزها او بالاخره راهی باشگاهی جدید شود و به همه شایعات موجود پایان دهد. گو اینکه همین حالا عنوان شده چند تیم میانه و پایین‌جدولی حاضر به همکاری با وریا هستند؛ ولی ظاهرا این بازیکن هم نمی‌خواهد به هر پیشنهادی پاسخ دهد و منتظر دریافت پیشنهادی در سطح تیمی مانند تراکتور است. به هر روی، چه وریا این روزها سر از تیم دیگری دربیاورد یا نه، ظاهرا معمای او همچنان به قوت خود باقی خواهد ماند.

انتهای پیام/